Het was de schuld van Poetin.

Rondom de klok van kwart voor acht op de eerste maandagavond van de maand is er in het Curando ontmoetingscentrum meestal enige lichte stress bij de tuinhierders: gewoonlijk is er een verlengkabeltje zoek of is er een geluidsversterkingske dat het niet doet. Maar op 9 mei liep de voorbereiding van de voordracht perfect: alles was tijdig in gereedheid, ook de massa zomerbloeiers die zouden verloot worden. De zaal liep aangenaam vol met ongeveer 80 aanwezigen.

Maar bij de inrichters groeide toch gestaag enige argwaan. De spreker die het zou hebben over de teelt van tomaten liet lang op zich wachten. Toch wat verdacht, gezien zijn stipte en gedegen reputatie als voordrachtgever. Enkele minuten voor acht gingen uiteindelijk alle alarmen af: de man bleek zijn afspraak vergeten.

Enig onderhandelen om nog snel naar Ruiselede af te zakken leverde uiteindelijk geen resultaat op. De man verontschuldigde zich duizend maal, maar bleek te veel overstuur om er nog iets van terecht te brengen.

De reden van zijn vergeten lag blijkbaar in het feit dat hij de hele dag benomen was geweest door het “in huis nemen” van twee Oekraïense vluchtelingen. De beslommeringen die hiermee samen gaan hadden zijn brein in de war gebracht. Tegen zoveel menslievendheid valt weinig in te brengen. De gevolgen van Poetins schurkenstreken waren blijkbaar doorgedrongen tot in “Den Tap”, om de tuinhierders een hak te zetten.

Hopeloos maar niet ernstig. Dan maar meteen gestart met de bloementombola en een “tournée générale” van tuinhier om de tegenslag door te spoelen.

Gelukkig was er een Zelensky, in de persoon van Ignace Ide, aanwezig in de zaal om de ellende te lijf te gaan. Tussen pot en pint werd hij bereid gevonden om, onvoorbereid, zijn ervaringen bij de teelt van tomaten te delen met de aanwezigen.

Ignace beschikt over een brede plantenkennis en is een allround tuinier met een uitzonderlijke ervaring er bovenop. Dat hij ook zo’n begenadigd voordrachtgever is hield niemand, waarschijnlijk ook hijzelf, niet voor mogelijk.

Hij bracht een aangenaam verhaal van een uurtje over tomaten en aanverwanten. Die aanverwanten waren o.a. Geranium (ooievaarsbek), Agapanthus (Afrikaanse lelie), ...

Geen hoogdravende praat maar bevattelijke uitleg, gestoffeerd met praktische weetjes over hoe hij bijvoorbeeld tomaten kweekt. Het viel op hoe hij het publiek meehad: het was stil in de zaal en op het einde kreeg hij spontaan een warm applaus.

Wat er aanvankelijk benard uitzag eindigde uiteindelijk mooi. Dank zij Ignace Ide.